Plac Niepodległości
Kraków
Projekt realizowany w ramach Interdyscyplinarnych Warsztatów Nowa Przestrzeń 2015 Miejsca Spotkań – Powidoki porusza zagadnienia dotyczące przekształceń miejsc spotkań w mieście. Na mapie Krakowa istnieje wiele obszarów, które mimo wielkiego potencjału nie są dostrzegane w przestrzeni tkanki miejskiej.
Jednym z nich jest z pewnością Plac Niepodległości zlokalizowany w sąsiedztwie hali sportowej Korona. Stanowi punkt przesiadkowy w centrum Starego Podgórza. Osoby przebywające w tym miejscu to przeważnie uczniowie pobliskich szkół średnich, w swoim wolnym czasie przesiadują tu także starsze osoby – mieszkańcy Starego Podgórza. W ich opinii w przestrzeni placu przeważa uczucie pustki, jest on nieestetyczny, szary, przeciętny. Przez większość przechodniów jest on zupełnie niezauważany, a sami Podgórzanie nie posiadają wiedzy na temat historii placu – pierwszego miejsca wyzwolonego w Krakowie w 1918 roku.
Plac Niepodległości to miejsce, które wymaga upamiętnienia, dlatego projekt rewitalizacji placu jest próbą odnalezienia przestrzennej narracji faktów materialnych i niematerialnych jakie były jego udziałem. Jednocześnie ma się stać miejscem żywym współcześnie: miejscem spotkań tych zaplanowanych i przypadkowych, dialogu i konfrontacji, aktywności i integracji społecznej.
Punktem wyjścia do rozważań o transformacji Placu Niepodległości było odnalezienie charakterystycznych miejsc na mapie Podgórza, które zostały przeniesione na projektowaną przestrzeń. Układ urbanistyczny tej części miasta posłużył jako klucz do kształtowania formy placu. Jego powierzchnia została zdeformowana zgodnie z ukształtowaniem terenu, układ zabudowy znajduje swoje odzwierciedlenie w umiejscowieniu siedzisk, a oświetlenie w formie splątanych nici światła odtwarza siatkę ulic. Dodatkowo projekt uzupełniono o rozwiązania wzmacniające funkcje integrujące społecznie – artystyczne, kulturalne, rekreacyjne — które pozwoliłyby uwolnić potencjał wyjątkowego sąsiedztwa i przenikających się w tym miejscu środowisk. Tym samym przestrzeń placu stała się interaktywną mapą Starego Podgórza.
Projekt konkursowy | 4. Międzynarodowe Biennale Architektury Wnętrz
- Współpraca autorska: Justyna Gajda, Marta Masiołek, Karolina Potębska, Olga Łach
Projekt realizowany w ramach Interdyscyplinarnych Warsztatów Nowa Przestrzeń 2015 Miejsca Spotkań – Powidoki porusza zagadnienia dotyczące przekształceń miejsc spotkań w mieście. Na mapie Krakowa istnieje wiele obszarów, które mimo wielkiego potencjału nie są dostrzegane w przestrzeni tkanki miejskiej.
Jednym z nich jest z pewnością Plac Niepodległości zlokalizowany w sąsiedztwie hali sportowej Korona. Stanowi punkt przesiadkowy w centrum Starego Podgórza. Osoby przebywające w tym miejscu to przeważnie uczniowie pobliskich szkół średnich, w swoim wolnym czasie przesiadują tu także starsze osoby – mieszkańcy Starego Podgórza. W ich opinii w przestrzeni placu przeważa uczucie pustki, jest on nieestetyczny, szary, przeciętny. Przez większość przechodniów jest on zupełnie niezauważany, a sami Podgórzanie nie posiadają wiedzy na temat historii placu – pierwszego miejsca wyzwolonego w Krakowie w 1918 roku.
Plac Niepodległości to miejsce, które wymaga upamiętnienia, dlatego projekt rewitalizacji placu jest próbą odnalezienia przestrzennej narracji faktów materialnych i niematerialnych jakie były jego udziałem. Jednocześnie ma się stać miejscem żywym współcześnie: miejscem spotkań tych zaplanowanych i przypadkowych, dialogu i konfrontacji, aktywności i integracji społecznej.
Punktem wyjścia do rozważań o transformacji Placu Niepodległości było odnalezienie charakterystycznych miejsc na mapie Podgórza, które zostały przeniesione na projektowaną przestrzeń. Układ urbanistyczny tej części miasta posłużył jako klucz do kształtowania formy placu. Jego powierzchnia została zdeformowana zgodnie z ukształtowaniem terenu, układ zabudowy znajduje swoje odzwierciedlenie w umiejscowieniu siedzisk, a oświetlenie w formie splątanych nici światła odtwarza siatkę ulic. Dodatkowo projekt uzupełniono o rozwiązania wzmacniające funkcje integrujące społecznie – artystyczne, kulturalne, rekreacyjne — które pozwoliłyby uwolnić potencjał wyjątkowego sąsiedztwa i przenikających się w tym miejscu środowisk. Tym samym przestrzeń placu stała się interaktywną mapą Starego Podgórza.